Ο ΟΗΕ και ο αγώνας κατά του ρατσισμού

Γράφει ο Λεόν Σαλτιέλ
Δημοσιέυτηκε στην Μακεδονία της Κυριακής, 14 Δεκεμβρίου 2008
http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=30191

Η μάχη κατά του ρατσισμού βρίσκεται –ή οφείλει να βρίσκεται– υψηλά στην ατζέντα των σύγχρονων δημοκρατιών. Ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και οι κάθε είδους διακρίσεις απειλούν τον συνεκτικό ιστό και την αρμονία των κοινωνιών.

Στον αγώνα κατά του ρατσισμού έχει μπει τα τελευταία χρόνια ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών – όχι όμως χωρίς αντιπαραθέσεις και διαξιφισμούς. Το 2001, λίγες μέρες πριν την 11η Σεπτεμβρίου, έλαβε χώρα στο Ντέρμπαν της Νοτίου Αφρικής διεθνής σύνοδος κατά του ρατσισμού. Πρόσφατα, η Γενική Συνέλευση αποφάσισε να συγκαλέσει νέα σύνοδο τον Απρίλιο του 2009 στην Γενεύη για να εξετάσει την εφαρμογή των αποφάσεων του 2001.

Στο θέμα του Ντέρμπαν 2 –όπως αναφέρεται συχνά η νέα σύνοδος– μεγάλο είναι το χάσμα μεταξύ των χωρών της Δύσης και του Τρίτου Κόσμου. Οι Αφρικανικές χώρες πιέζουν για αποζημιώσεις για τα θύματα του δουλεμπορίου και της αποικιοκρατίας. Οι Ισλαμικές χώρες προσπαθούν να υπερτονίσουν την «Ισλαμοφοβία» και τις διακρίσεις κατά των Μουσουλμάνων, εις βάρος των άλλων μορφών ρατσισμού, ενώ παράλληλα εισάγουν διατάξεις με σκοπό να προστατεύσουν τις θρησκείες –και κυρίως το Ισλάμ– από «δυσφήμηση».

Το τελευταίο είναι μια καμπάνια των Ισλαμικών κρατών που ξεκίνησε ύστερα από την έκδοση στην Δανία των γνωστών γελοιογραφιών και η οποία αντίκειται στην έννοια της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας της έκφρασης. Ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχουν οι θρησκείες, αλλά οι άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν να πιστεύουν σε όποια θρησκεία ή πίστη επιθυμούν (ή να μην πιστεύουν) και να μπορούν να αλλάζουν θρησκεία, αν το επιθυμούν.

Τέλος, ζωντανές είναι ακόμη οι μνήμες της συνόδου του 2001, η οποία πήρε αντισημιτικό χαρακτήρα και οδήγησε στην αποχώρηση των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Ήδη ο Καναδάς έχει ανακοινώσει ότι δεν θα συμμετάσχει στη σύνοδο του 2009, ύστερα από ομόφωνη απόφαση όλων των κομμάτων της χώρας. Ο Καναδός Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι «η διάσκεψη εκφυλίστηκε με ανοικτές και διχαστικές εκδηλώσεις μισαλλοδοξίας και αντισημιτισμού που υπονόμευσαν τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών και τους ίδιους τους στόχους της διάσκεψης».

Οι ΗΠΑ και η Αυστραλία αναμένεται να τηρήσουν ανάλογη στάση ενώ αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες έχουν εκφράσει προβληματισμούς όσο αναφορά το περιεχόμενο και τις διαδικασίες των μέχρι τώρα συνομιλιών. Ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί έχει δηλώσει πρόσφατα πως «αν οι εύλογες προσδοκίες μας δεν ληφθούν υπόψη, θα αποχωρήσουμε από τη διαδικασία». Ανάλογες δηλώσεις έχουν κάνει και αρμόδιοι Υπουργοί της Μεγάλης Βρετανίας, της Ολλανδίας και της Δανίας.

Οι προοπτικές για την επιτυχία της διάσκεψης δεν είναι θετικές και δύσκολο είναι να βρεθεί μια λύση οι οποία θα γεφυρώσει το χάσμα που χωρίζει τις χώρες του ΟΗΕ. Τους επόμενους μήνες μέχρι τον Απρίλιο του 2009 θα διεξαχθούν διαπραγματεύσεις για το τελικό κείμενο της συνόδου. Ας ελπίσουμε ότι οι εκπρόσωποι των διάφορων κρατών θα μπορέσουν να συνομιλήσουν σε ένα φιλικό και εποικοδομητικό περιβάλλον, χωρίς πολιτικούς διαξιφισμούς και υβριστικές εκφράσεις. Τα θύματα του ρατσισμού και των διακρίσεων σε όλο τον πλανήτη αξίζουν κάτι περισσότερο.

Links

Σελίδα του ΟΗΕ για το Ντέρμπαν 2
http://www2.ohchr.org/english/issues/racism/DurbanReview/index.htm

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.»

Ισοκράτης

Greece Vs. Germany football game!

Λύσεις για την κλιματική αλλαγή

Δημοσιεύθηκε στην Μακεδονία της Κυριακής, 10 Αυγούστου 2008

Γράφει ο Λεόν Σαλτιέλ

Ο Κόφι Ανάν, πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και Νομπελίστας Ειρήνης, δεν έμεινε άπρακτος για πολύ καιρό. Πριν περίπου ένα χρόνο ίδρυσε στην Γενεύη το Παγκόσμιο Ανθρωπιστικό Φόρουμ (Global Humanitarian Forum). Το Φόρουμ είχε την πρώτη του ετήσια συνάντηση τον περασμένο μήνα και στο επίκεντρο ήταν οι κλιματικές αλλαγές και οι επιπτώσεις τους.

Κατά τη διάρκεια των δύο ημερών της συνάντησης, εκπρόσωποι κυβερνήσεων, διεθνών οργανισμών, πολυεθνικών εταιρειών, επιστήμονες και δημοσιογράφοι συζήτησαν τις προκλήσεις που δημιουργούνται από τις αλλαγές στο κλίμα και το περιβάλλον και αναζήτησαν λύσεις και συνεργασίες. Η κλιματική αλλαγή χαρακτηρίστηκε ως «ανθρωπιστική απειλή» με πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, με τον Κόφι Ανάν να δηλώνει ότι είναι «η πιο καταστροφική δύναμη που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα».

Οι λύσεις που προτάθηκαν στο συνέδριο περιλαμβάνουν σχεδιασμό περισσότερο εργονομικών πόλεων, νέες μορφές ασφάλισης και χρηματοδότησης, μέθοδοι προστασίας των υδάτινων πόρων, στρατηγικές αύξησης της γεωργικής παραγωγής, τεχνολογικές λύσεις με επίκεντρο τους φτωχότερους πληθυσμούς και νέες μορφές συνεργασίας ανάμεσα σε κράτη, εταιρείες, επιστήμονες και τους απλούς πολίτες.

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα που βιώνουμε ολοένα και συχνότερα απειλούν τις παραδοσιακές δομές των κρατών και ενδέχεται να προκαλέσουν μετακινήσεις μεγάλων και ανεξέλεγκτων πληθυσμών, οι οποίοι θα αναζητούν καταφύγιο, τροφή και βασικές πρώτες ανάγκες. Ο κίνδυνος τοπικών συγκρούσεων είναι ορατός, αφού αυτοί οι μετακινούμενοι πληθυσμοί θα ανταγωνιστούν με τους υπάρχοντες τοπικούς αλλά και μεταξύ τους για τους περιορισμένους φυσικούς πόρους. Ο κίνδυνος αυτός είναι ακόμα μεγαλύτερος αν συλλογιστεί κανείς ότι οι χώρες που αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες προκλήσεις από ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είναι οι φτωχές χώρες της Αφρικής και της Ασίας, χώρες ήδη ασταθείς, με αδύναμους θεσμούς και ελλιπή οργάνωση. Συνεπώς, η κλιματική αλλαγή πρέπει να αντιμετωπιστεί και ως απειλή για την ασφάλεια των σύγχρονων κοινωνιών και ως παράγοντας που εντείνει τις περιφερειακές κρίσεις.

Ένα από τα θέματα που προέκυψαν ήταν αυτό των «περιβαλλοντικών προσφύγων». Αυτή η κατηγορία προσφύγων ακόμη δεν έχει οροθετηθεί από το διεθνές δίκαιο αλλά υπολογίζεται ότι ο αριθμός τους θα αυξηθεί γεωμετρικά στο μέλλον. Για παράδειγμα, σύμφωνα με έρευνα του ΟΑΣΑ, στις 20 πόλεις με τη μεγαλύτερη ευαισθησία στις πλημμύρες, 115 εκατ. άνθρωποι θα είναι εκτεθειμένοι σε τέτοιους κινδύνους το 2070 από σχεδόν 20 εκατ. σήμερα.

Άλλη μια ιδέα που κυκλοφόρησε στους χώρους του συνεδρίου ήταν αυτή της συνεργασίας των στρατιωτικών δυνάμεων γειτονικών χωρών για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από φαινόμενα όπως πλημμύρες ή δασικές πυρκαγιές. Υπενθυμίζουμε ότι και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, μιλώντας από το βήμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, πρότεινε τη συνεργασία των πυροσβεστικών δυνάμεων των Μεσογειακών χωρών, και κυρίως των αεροσκαφών, για την καλύτερη αντιμετώπιση των καλοκαιρινών πυρκαγιών.

Άλλες πιο προχωρημένες προτάσεις ήταν η δημιουργία νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων τα οποία θα έχουν ως στόχο να περιορίσουν τις συνέπειες των κλιματικών αλλαγών. Τέτοια μπορεί να είναι «ομόλογα καταστροφής», «ασφάλειες καιρού» ή το εμπόριο «δικαιωμάτων ρύπανσης» και διάφορα φορολογικά μέτρα. Για παράδειγμα, οι ασφάλειες καιρού θα είναι συσχετισμένες με έναν καιρικό παράγοντα όπως η βροχή, αντί με τις συνέπειες, όπως η καταστροφή της σοδειάς. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ένα τέτοιο προϊόν θα είναι οικονομικά συμφέρον για τις ασφαλιστικές εταιρείες και προσιτό για τους μικρούς γεωργούς. Αν η βροχόπτωση είναι χαμηλότερη από ένα προσυμφωνημένο επίπεδο, τότε η ασφαλιστική εταιρεία αποζημιώνει άμεσα, χωρίς να χρειάζεται να υπολογιστεί η συνολική ζημιά, και έτσι βοηθά τον αγρότη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα έγκαιρα και χωρίς μεγάλες γραφειοκρατικές διαδικασίες.


Διαβάστε περισσότερα:

Global Humanitarian Forum: http://www.ghf-ge.org/

Intergovernmental Panel on Climate Change: http://www.ipcc.ch/

The Alliance for Climate Protection (Πρωτοβουλία του Αλ Γκορ): http://www.climateprotect.org/

Χρειαζόμαστε τεμπέληδες δημοσίους υπάλληλους!

Δημοσιεύθηκε στην Μακεδονία της Κυριακής, 29 Ιουνίου 2008
Γράφει ο Λεόν Σαλτιέλ



Είναι γνωστό σε όλους μας το στερεότυπο των τεμπέληδων δημοσίων υπαλλήλων και στο μυαλό μας έρχονται διάφορες εμπειρίες που είχαμε στο παρελθόν σε δημόσιες υπηρεσίες. Πρόσφατη μελέτη όμως του Πανεπιστημίου του Ρότερνταμ έρχεται να δείξει ότι η πρόσληψη τεμπέληδων δημοσίων υπαλλήλων, όχι μόνο δε βλάπτει αλλά τελικά έχει θετική συνεισφορά στη συνολική λειτουργία της οικονομίας.

Το επιχείρημα έχει ως εξής: οι συνειδητοποιημένοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι διατεθειμένοι να εργαστούν σκληρά για σχετικά χαμηλούς μισθούς. Εξαιτίας της διαφοράς των μισθών με τον ιδιωτικό τομέα, τέτοιου είδους εργαζόμενοι είναι λίγοι στο δημόσιο τομέα. Έτσι, το δημόσιο αναγκάζεται να προσλάβει υπαλλήλους που προτιμούν ένα χαμηλότερο μισθό για μια ευκολότερη ζωή. Με τον τρόπο αυτό όμως, οι κυβερνήσεις καταφέρνουν να κρατάν τους μισθούς χαμηλούς και για τους εργατικούς υπαλλήλους. Η παρουσία των τεμπέληδων υπαλλήλων βοηθάει στο να παραμείνουν οι μισθοί συνολικά στην οικονομία σε χαμηλά επίπεδα.

Το δημόσιο ίσως χρειαστεί να προσλάβει παραπάνω άτομα για να ισορροπήσει τη μειωμένη παραγωγικότητα των τεμπέληδων υπαλλήλων. Αλλά τελικά βγαίνει κερδισμένο αφού εκτελεί τις υπηρεσίες του με μικρότερο κόστος, χάρη στο συνδυασμό των πολλών λιγότερο εργατικών και των λίγων παραγωγικών υπαλλήλων, με μισθούς πολύ χαμηλότερους από αυτούς του ιδιωτικού τομέα.

Η μελέτη προσθέτει ότι αν εφαρμοστούν κίνητρα για να αυξηθεί η παραγωγικότητα στο δημόσιο τομέα, αυτά ίσως φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Δηλαδή, μπορεί μεν το δημόσιο να προσελκύσει περισσότερο εργατικούς υπαλλήλους, αλλά οι μισθοί θα αυξηθούν γρηγορότερα από ότι η μέση παραγωγικότητα.

Βέβαια, οι συγγραφείς της μελέτης παραδέχονται ότι δεν έλαβαν υπόψη στην ανάλυσή τους δύο παράγοντες: Πρώτον, τις συνέπειες στην εργασιακή ηθική. Ο ενθουσιασμός των συναδέλφων έχει θετικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα ενώ η τεμπελιά μειώνει τα κίνητρα για εργασία. Δεύτερον, οι εργατικοί υπάλληλοι ενδέχεται να θεωρήσουν το μισθό των λιγότερο εργατικών άδικο σε σχέση με τη συνολική προσπάθεια που καταβάλουν. Έτσι, η πρόσληψη τεμπέληδων υπαλλήλων ίσως έχει αρνητικές συνέπειες στη συνεισφορά των περισσότερο εργατικών.

Συνεπώς, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε κάποια δημόσια υπηρεσία και περιμένετε στην ουρά για να σας εξυπηρετήσει ο μοναδικός υπάλληλος που εργάζεται (με 5-6 άδειες θέσεις εργασίας), σκεφτείτε πόσο λιγότερους φόρους πληρώνετε χάρη στους υπαλλήλους που απουσιάζουν και πόσο εξυπηρετικός και φιλικός είναι αυτός ο υπάλληλος, όταν τελικά φτάσετε μπροστά του!

Links
Ολόκληρη η μελέτη βρίσκεται στο: http://www.res.org.uk/economic/freearticles/january08.pdf

“Πράσινη” συμπεριφορά: Αυτοκίνητο όταν το χρειάζεσαι!

Δημοσιεύθηκε στην Μακεδονία της Κυριακής, 30 Μαρτίου 2008
Γράφει ο Λεόν Σαλτιέλ

http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=14926

Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης, που άνοιξε τις πόρτες του πριν λίγες μέρες, μεγάλη έμφαση έχει δοθεί στα “πράσινα” αυτοκίνητα, με χαμηλούς ρύπους, νέες τεχνολογίες και καύσιμα φιλικά στο περιβάλλον.

Στην προσπάθεια αυτή τον τελευταίο καιρό για την αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού κινδύνου και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, εκτός από νέες τεχνολογίες στην αυτοκινητοβιομηχανία, απαραίτητη είναι και η αλλαγή της συμπεριφοράς των πολιτών. Με αυτό το σκεπτικό, χρήσιμο θα ήταν να διερευνήσουμε καινοτόμα προγράμματα, τα οποία εφαρμόζονται σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι το λεγόμενο “car sharing” (μοίρασμα αυτοκινήτων). Ήδη εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια με επιτυχία στην Ελβετία (με το όνομα Mobility), στο Βέλγιο (Cambio), στη Γερμανία και αλλού. Συνολικά πάνω από 600 πόλεις σε όλον τον κόσμο έχουν κάτι παρόμοιο. Η πρωτοβουλία αυτή δεν στοχεύει μόνο στη μείωση των ρύπων (αφού ενθαρρύνει τη χρήση μέσων μαζικής μεταφοράς) αλλά βοηθάει και στην αποσυμφόρηση των πόλεων από μποτιλιαρίσματα και την αντιμετώπιση του προβλήματος των περιορισμένων θέσεων στάθμευσης.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ας δούμε όμως πώς δουλεύει το πρόγραμμα αυτό: Ο ενδιαφερόμενος, έναντι μιας σχετικά μικρής ετήσιας συνδρομής, αποκτά μια μαγνητική κάρτα. Με αυτή την κάρτα έχει τη δυνατότητα να ανοίξει ένα από τα μερικές χιλιάδες αυτοκίνητα (μικρά, μεγάλα, φορτηγάκια κτλ.) που βρίσκονται παρκαρισμένα σε διάφορα σημεία με εύκολη πρόσβαση σε όλη σχεδόν την επικράτεια της χώρας, αφού πριν κάνει κράτηση για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο (μέσω τηλεφώνου ή του διαδικτύου). Από τη στιγμή που ανοίξεις την πόρτα, βρίσκεις στο ντουλαπάκι τα κλειδιά του αυτοκινήτου και είσαι έτοιμος να το χρησιμοποιήσεις για το διάστημα που επέλεξες. Πληρώνεις ανά ώρα και ανά χιλιόμετρο, ενώ μέσα στην τιμή περιλαμβάνεται η βενζίνη, η ασφάλεια, το σέρβις και το πάρκινγκ. Όταν τελειώσεις τη δουλειά σου, επιστρέφεις το αυτοκίνητο στη θέση από όπου το πήρες.

Το πρόγραμμα αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο και πρακτικό για αυτούς που χρησιμοποιούν συχνά τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή το ποδήλατο, αλλά θα ήθελαν να έχουν πρόσβαση σε αυτοκίνητο για κάποιες ώρες το μήνα (για ψώνια, για το αεροδρόμιο κτλ.) χωρίς όμως να θέλουν να επωμιστούν τα έξοδα ή τις διαδικασίες που επιφέρει ένα ιδιόκτητο αυτοκίνητο. Ο χρήστης μπορεί να επιλέξει μέσα από μια μεγάλη γκάμα διαφόρων αυτοκινήτων, ανάλογα με το σκοπό που το χρειάζεται. Κάποιος ταξιδιώτης μπορεί να παραλάβει το αυτοκίνητο από το σιδηροδρομικό σταθμό και να το χρησιμοποιήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Για ταξίδια μερικών ημερών, το πρόγραμμα προσφέρει ειδικές τιμές, ύστερα από συμφωνία με μεγάλες εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων.

Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι, αν κάποιος δεν χρησιμοποιεί καθημερινά το ΙΧ του ή κάνει λιγότερο από 10.000 χιλιόμετρα το χρόνο, το πρόγραμμα “car sharing” καταλήγει να είναι οικονομικότερο από την ιδιοκτησία ενός αυτοκινήτου. Επιπλέον, το πρόγραμμα αυτό αποδεικνύεται ως ένα ευέλικτο συμπλήρωμα στη δημόσια συγκοινωνία, αποσυμφορίζοντας τις πόλεις, απελευθερώνοντας θέσεις στάθμευσης και ενθαρρύνοντας τη χρήση μέσων μεταφοράς φιλικότερων προς το περιβάλλον.

Για την επιτυχία του προγράμματος αυτού, απαραίτητη είναι η στήριξη από μεγάλους οργανισμούς (οι αντίστοιχοι με τον ΟΣΕ, ΟΑΣΘ κτλ.) καθώς και άλλων εμπορικών εταιρειών. Οι προοπτικές τέτοιων πρωτοβουλιών είναι μεγάλες, αφού προσφέρουν νέα πνοή στις σύγχρονες πόλεις, έχοντας παράλληλα θετική συμβολή στον περιορισμό της ρύπανσης του περιβάλλοντος.

Links
Cambio http://www.cambio.be/
Mobility http://www.mobility.ch/

Η συνταγή της Ανάπολης

Δημοσιεύθηκε στην Μακεδονία, 5 Ιανουαρίου 2008
Γράφει ο Λεόν Σαλτιέλ

Τον περασμένο μήνα φιλοξενήθηκε στην Ανάπολη των Ηνωμένων Πολιτειών σύνοδος κορυφής που είχε σαν σκοπό την επανεκκίνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή. Παρουσία του Αμερικάνου προέδρου Τζορτζ Μπους και εκπροσώπων πολλών αραβικών και άλλων κρατών, μεταξύ των οποίων και η Ελληνίδα Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Εχούντ Όλμερτ και ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς έθεσαν ως στόχο το τέλος του 2008 για την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους και την τελική διευθέτηση όλων των εκκρεμών ζητημάτων.

Πολλά εμπόδια παραμένουν στο δρόμο των δύο ηγετών για την επίτευξη αυτού του στόχου. Το πλαίσιο της τελικής επίλυσης είναι λίγο πολύ γνωστό, αφού έχει ήδη συζητηθεί διεξοδικά σε παλαιότερες διαπραγματεύσεις. Οι αναλυτές προτείνουν ως την ενδεδειγμένη λύση μια λύση «πακέτο», όπου οι Ισραηλινοί θα συμφωνήσουν στη διχοτόμηση της Ιερουσαλήμ και οι Παλαιστίνιοι στην εγκατάλειψη του «δικαιώματος της επιστροφής» των προσφύγων. Παρόλη την αδύναμη θέση των δύο ηγετών και την πολυπλοκότητα των προβλημάτων, μια συμφωνημένη λύση η οποία θα δώσει τέλος στην αιματοχυσία και θα προσφέρει μια νέα προοπτική για την περιοχή υπολογίζεται ότι θα στηριχτεί από την πλειοψηφία της κοινής γνώμης των δύο λαών.

Ας δούμε όμως τις βασικές παραμέτρους των διαπραγματεύσεων κατά τους επόμενους 12 μήνες:

• Η συζήτηση των κύριων θεμάτων (Ιερουσαλήμ, πρόσφυγες, σύνορα) θα γίνει στα πλαίσια των δεκαπενθήμερων συναντήσεων Όλμερτ-Αμπάς με απόλυτη μυστικότητα. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να παρακολουθούν προσεκτικά αυτές τις συζητήσεις και να προσφέρουν λύσεις και να γεφυρώνουν της διαφορές όπου χρειάζεται.

• Παράλληλα και ανεξάρτητα από τα παραπάνω, οι Υπουργοί Εξωτερικών των δύο πλευρών με τη βοήθεια τεχνικών επιτροπών θα πρέπει να ασχοληθούν με άλλα δευτερεύοντα θέματα και να στηρίξουν το έργο των δύο ηγετών.

• Οι δύο πλευρές συμφώνησαν στην εφαρμογή των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που προβλέπονται από την πρώτη φάση του Οδικού Χάρτη. Οι ΗΠΑ ανέλαβαν το ρόλο της παρακολούθησης αυτής της διαδικασίας, η οποία βέβαια δεν θα πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση για την πρόοδο των άλλων παράλληλων διαπραγματεύσεων.

• Σημαντικός είναι και ο ρόλος του ειδικού απεσταλμένου του Κουαρτέτου Τόνι Μπλερ, που έχει σαν σκοπό τη δημιουργία Παλαιστινιακών κρατικών θεσμών και τη βελτίωση της Παλαιστινιακής οικονομίας και του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού. Ήδη η σύνοδος των δωρητών στο Παρίσι συγκέντρωσε 7,4 δις δολάρια, σχεδόν 2 δις παραπάνω από όσο αναμενόταν, μέρος των οποίων θα διατεθούν σε τέτοια προγράμματα.

• Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να παρακολουθεί στενά τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων και, ανάλογα με την πρόοδό τους, να τις στηρίζει με επιπλέον διεθνείς συνόδους. Η υποστήριξη των Αραβικών κρατών σε αυτό το σημείο κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική.

• Ο ρόλος της κοινωνίας των πολιτών είναι μεγάλης σημασίας. Προγράμματα συμφιλίωσης, συνύπαρξης και αλληλοκατανόησης χρειάζονται ώστε να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα που θα επιτρέψει τους δύο λαούς να λάβουν τις γενναίες αποφάσεις και να προχωρήσουν στους μεγάλους συμβιβασμούς που θα επιφέρει η τελική επίλυση. Σε αυτό το πλαίσιο μεγάλη είναι και η ευθύνη των ΜΜΕ.

Βέβαια, τα παραπάνω βήματα προϋποθέτουν μεγάλες προσωπικές δεσμεύσεις των δύο ηγετών, στήριξη από την κοινή γνώμη και τη διεθνή κοινότητα. Κανείς δεν υποστηρίζει ότι ο δρόμος θα είναι εύκολος. Μεγάλο ερωτηματικό παραμένει ο ρόλος αυτών που ενδιαφέρονται να υπονομεύσουν αυτήν τη διαδικασία, όπως η Χαμάς ή το Ιράν. Πάντως, αν αποτύχει η προσπάθεια αυτή, ανοικτό είναι το ενδεχόμενο να ακολουθήσει νέος κύκλος αίματος και η προοπτική ειρήνευσης να απομακρυνθεί για πολλές δεκαετίες στο μέλλον. Αυτή η πιθανότητα και μόνο καθιστά επιτακτική την ανάγκη όλων των συμβαλλόμενων μερών να στηρίξουν τις δύο πλευρές στους γενναίους και ιστορικούς τους συμβιβασμούς.



Διαβάστε περισσότερα:

Τελικό Κείμενο Συνόδου Κορυφής της Ανάπολης
http://www.whitehouse.gov/news/releases/2007/11/20071127.html

Οδικός Χάρτης για την Ειρήνευση στη Μέση Ανατολή
http://www.state.gov/r/pa/prs/ps/2003/20062.htm