Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2007
Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007
Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007
Κίνητρα για Έλληνες στον ΟΗΕ!
Δημοσιεύθηκε στην Μακεδονία της Κυριακής
15 Ιουλίου 2007
του Λεόν Σαλτιέλ
Ερωτηματικά προκαλεί η αδιαφορία που δείχνουν οι κυβερνόντες στη χώρα μας για την προώθηση και ανάδειξη νέων Ελλήνων για τη στελέχωση του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών. Χαρακτηριστικό είναι ότι η χώρα μας είναι η μοναδική από τις 15 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν την τελευταία διεύρυνση που δεν συμμετέχει σε προγράμματα που προωθούν την απασχόληση Ελλήνων σε διεθνείς οργανισμούς. Και αυτό όταν η Ελλάδα υποεκπροσωπείται σε πολλές από τις διάφορες υπηρεσίες του ΟΗΕ. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να εργάζεται στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όταν τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν λάβει μεγάλη προτεραιότητα στις πολιτικές πολλών κρατών και οργανισμών.
Τα οφέλη για μια χώρα που έχει υπηκόους της σε υψηλές θέσεις σε διεθνείς οργανισμούς είναι πολλαπλά. Εκτός από το εθνικό κύρος που παρέχει μια τέτοια θέση, μια σειρά άλλων θετικών στοιχείων έρχονται να προστεθούν. Η προνομιακή πρόσβαση σε ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά είναι κάτι που ενδιαφέρει όλες τις χώρες του κόσμου. Άλλωστε αυτοί οι διεθνείς γραφειοκράτες μοιράζονται παρόμοιες ευαισθησίες και αντιλήψεις με τις χώρες καταγωγής τους. Παράλληλα, προβάλλεται ο εθνικός πολιτισμός, η κληρονομιά και η γλώσσα, και η χώρα μπορεί να ωφεληθεί ποικιλοτρόπως από άτομα με πολύτιμη εμπειρία και διεθνείς διασυνδέσεις. Δε λείπουν τα παραδείγματα πρώην υψηλόβαθμων στελεχών διεθνών οργανισμών που κατέλαβαν μεγάλες θέσεις στις κυβερνήσεις των χωρών καταγωγής τους.
Από τη χώρα μας απουσιάζει μια στρατηγική για ανέλκυση Ελλήνων σε διεθνείς οργανισμούς, όταν όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι εταίροι μας (ΕΕ των 15) έχουν σχετικά προγράμματα. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι το πρόγραμμα Νέων Επαγγελματιών (Junior Professonal Officers Program). Το πρόγραμμα αυτό επιτρέπει σε νέους των συμμετεχόντων κρατών να εργαστούν ως προσωπικό του ΟΗΕ, αλλά με χρηματοδότηση της χώρας τους. Έτσι, νέοι αποκτούν πολύτιμη εμπειρία και γνώσεις, ενώ παράλληλα η χώρα στηρίζει τον ΟΗΕ με δωρεάν εργασία φιλόδοξων και ικανών ατόμων. Πολλοί από αυτούς μετά τη λήξη του προγράμματος παραμένουν εργαζόμενοι στον ΟΗΕ ή σε άλλους σχετικούς τομείς.
Ένας άλλος τρόπος που Έλληνες μπορούν να εισέρθουν σε διεθνείς οργανισμούς είναι μέσω των προγραμμάτων πρακτικής άσκησης. Δυστυχώς, το κόστος ζωής στις έδρες του ΟΗΕ (Νέα Υόρκη και Γενεύη) είναι αρκετά αυξημένο και πολλές φορές απαγορευτικό για νέους φοιτητές και πρόσφατους πτυχιούχους. Ένα ταμείο που θα βοηθούσε με τα βασικά έξοδα διαβίωσης θα επέτρεπε σε νέους να εργαστούν για μερικούς μήνες, κερδίζοντας πολύτιμη εμπειρία και ενδεχομένως πρόσληψη στον οργανισμό.
Αυτά τα δύο προγράμματα η Ελλάδα μπορεί να τα βάλει μπρος άμεσα και με πολύ μικρό κόστος σε σχέση με τα προσδοκόμενα οφέλη. Αλλά πάντα με ευέλικτες και διαφανείς διαδικασίες που θα ενθαρρύνουν όλους τους ενδιαφερόμενους να συμμετάσχουν και τους ικανότερους να επιλεχτούν. Κάτι τέτοιο μπορεί να διασφαλιστεί αν την επιλογή την κάνουν φορείς αξιόπιστοι και με εμπειρία στο τομέα αυτό όπως το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ).
Ακόμη, τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, το Υπουργείο Εξωτερικών και άλλοι αρμόδιοι φορείς θα πρέπει να προωθούν την εργασία φοιτητών σε διεθνείς οργανισμούς και να διοργανώνουν σεμινάρια για τον σκοπό αυτό που θα παρουσιάζουν το θέμα σε όλες του τις διαστάσεις. Τα γραφεία σταδιοδρομίας των Πανεπιστημίων και άλλων σχολών καθώς και οι ελληνικές πρεσβείες θα πρέπει να είναι σε θέση να συμβουλεύουν νέους που ενδιαφέρονται για διεθνή καριέρα, μέσω ενός εντύπου και σχετικών σελίδων στο ίντερνετ. Τέλος, τα προγράμματα του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού θα πρέπει να περιλαμβάνουν το προφίλ του διεθνούς λειτουργού ως προοπτική για τους νέους της χώρας μας.
15 Ιουλίου 2007
του Λεόν Σαλτιέλ
Ερωτηματικά προκαλεί η αδιαφορία που δείχνουν οι κυβερνόντες στη χώρα μας για την προώθηση και ανάδειξη νέων Ελλήνων για τη στελέχωση του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών. Χαρακτηριστικό είναι ότι η χώρα μας είναι η μοναδική από τις 15 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν την τελευταία διεύρυνση που δεν συμμετέχει σε προγράμματα που προωθούν την απασχόληση Ελλήνων σε διεθνείς οργανισμούς. Και αυτό όταν η Ελλάδα υποεκπροσωπείται σε πολλές από τις διάφορες υπηρεσίες του ΟΗΕ. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να εργάζεται στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όταν τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν λάβει μεγάλη προτεραιότητα στις πολιτικές πολλών κρατών και οργανισμών.
Τα οφέλη για μια χώρα που έχει υπηκόους της σε υψηλές θέσεις σε διεθνείς οργανισμούς είναι πολλαπλά. Εκτός από το εθνικό κύρος που παρέχει μια τέτοια θέση, μια σειρά άλλων θετικών στοιχείων έρχονται να προστεθούν. Η προνομιακή πρόσβαση σε ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά είναι κάτι που ενδιαφέρει όλες τις χώρες του κόσμου. Άλλωστε αυτοί οι διεθνείς γραφειοκράτες μοιράζονται παρόμοιες ευαισθησίες και αντιλήψεις με τις χώρες καταγωγής τους. Παράλληλα, προβάλλεται ο εθνικός πολιτισμός, η κληρονομιά και η γλώσσα, και η χώρα μπορεί να ωφεληθεί ποικιλοτρόπως από άτομα με πολύτιμη εμπειρία και διεθνείς διασυνδέσεις. Δε λείπουν τα παραδείγματα πρώην υψηλόβαθμων στελεχών διεθνών οργανισμών που κατέλαβαν μεγάλες θέσεις στις κυβερνήσεις των χωρών καταγωγής τους.
Από τη χώρα μας απουσιάζει μια στρατηγική για ανέλκυση Ελλήνων σε διεθνείς οργανισμούς, όταν όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι εταίροι μας (ΕΕ των 15) έχουν σχετικά προγράμματα. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι το πρόγραμμα Νέων Επαγγελματιών (Junior Professonal Officers Program). Το πρόγραμμα αυτό επιτρέπει σε νέους των συμμετεχόντων κρατών να εργαστούν ως προσωπικό του ΟΗΕ, αλλά με χρηματοδότηση της χώρας τους. Έτσι, νέοι αποκτούν πολύτιμη εμπειρία και γνώσεις, ενώ παράλληλα η χώρα στηρίζει τον ΟΗΕ με δωρεάν εργασία φιλόδοξων και ικανών ατόμων. Πολλοί από αυτούς μετά τη λήξη του προγράμματος παραμένουν εργαζόμενοι στον ΟΗΕ ή σε άλλους σχετικούς τομείς.
Ένας άλλος τρόπος που Έλληνες μπορούν να εισέρθουν σε διεθνείς οργανισμούς είναι μέσω των προγραμμάτων πρακτικής άσκησης. Δυστυχώς, το κόστος ζωής στις έδρες του ΟΗΕ (Νέα Υόρκη και Γενεύη) είναι αρκετά αυξημένο και πολλές φορές απαγορευτικό για νέους φοιτητές και πρόσφατους πτυχιούχους. Ένα ταμείο που θα βοηθούσε με τα βασικά έξοδα διαβίωσης θα επέτρεπε σε νέους να εργαστούν για μερικούς μήνες, κερδίζοντας πολύτιμη εμπειρία και ενδεχομένως πρόσληψη στον οργανισμό.
Αυτά τα δύο προγράμματα η Ελλάδα μπορεί να τα βάλει μπρος άμεσα και με πολύ μικρό κόστος σε σχέση με τα προσδοκόμενα οφέλη. Αλλά πάντα με ευέλικτες και διαφανείς διαδικασίες που θα ενθαρρύνουν όλους τους ενδιαφερόμενους να συμμετάσχουν και τους ικανότερους να επιλεχτούν. Κάτι τέτοιο μπορεί να διασφαλιστεί αν την επιλογή την κάνουν φορείς αξιόπιστοι και με εμπειρία στο τομέα αυτό όπως το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ).
Ακόμη, τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, το Υπουργείο Εξωτερικών και άλλοι αρμόδιοι φορείς θα πρέπει να προωθούν την εργασία φοιτητών σε διεθνείς οργανισμούς και να διοργανώνουν σεμινάρια για τον σκοπό αυτό που θα παρουσιάζουν το θέμα σε όλες του τις διαστάσεις. Τα γραφεία σταδιοδρομίας των Πανεπιστημίων και άλλων σχολών καθώς και οι ελληνικές πρεσβείες θα πρέπει να είναι σε θέση να συμβουλεύουν νέους που ενδιαφέρονται για διεθνή καριέρα, μέσω ενός εντύπου και σχετικών σελίδων στο ίντερνετ. Τέλος, τα προγράμματα του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού θα πρέπει να περιλαμβάνουν το προφίλ του διεθνούς λειτουργού ως προοπτική για τους νέους της χώρας μας.
Παρασκευή 13 Ιουλίου 2007
Κυριακή 1 Ιουλίου 2007
Ο Καύκασος σε μετα-Σοβιετικό λίμπο
Δημοσιεύθηκε στην Μακεδονία της Κυριακής
1 Ιουλίου 2007
του Λεόν Σαλτιέλ
Επιστρέφοντας από ένα πρόσφατο ταξίδι στον Καύκασο, δεν ξέρω αν είμαι πιο αισιόδοξος ή απαισιόδοξος για το μέλλον της περιοχής. Μεγάλες προοπτικές ανοίγονται για τις τρεις δημοκρατίες, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και την Γεωργία, που ιδρύθηκαν το 1991 με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Από την άλλη, τα τρία νέα κράτη του Καυκάσου αντιμετωπίζουν μια σειρά προκλήσεων --ανεργία, τοπικές συγκρούσεις, έλλειψη δημοκρατίας, κλειστά σύνορα, επιβαρυμένο φυσικό περιβάλλον-- που δυσχεραίνουν την ενεργή τους συμμετοχή στην παγκόσμια οικονομία.
Το σενάριο του «Great Game», του «Μεγάλου Παιχνιδιού» μεταξύ της Ρωσικής και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για τον έλεγχο της Κεντρικής Ασίας κατά τον 19ο αιώνα φαίνεται να επαναλαμβάνεται στις μέρες μας. Οι τρεις μεγάλες δυνάμεις της περιοχής, η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία, που γεωγραφικά περιτριγυρίζουν τον Καύκασο, ανταγωνίζονται για ερείσματα και επιρροή. Από το σκηνικό δεν λείπουν και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις, οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Κίνα.
Τρεις οι δημοκρατίες του Καυκάσου, τρεις και οι αποσχισθείς περιοχές: Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Αμπχαζία και Νότιος Οσσετία. Και στις τρεις περιοχές υπάρχει έντονη η Ρωσική στρατιωτική παρουσία σε σημείο που πολλοί αναλυτές συμφωνούν ότι οι τρεις αποσχισθείς περιοχές αποτελούν μέρος ενός ρωσικού σχεδίου για επαναφορά της επιρροής της στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Ιδιαίτερα σε μια περιοχή όπου η Ρωσία αντιμετωπίζει και η ίδια αποσχιστικά κινήματα, στην Τσετσενία και το Νταγκεστάν, στον βόριο Καύκασο. Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για αντικατάσταση των Ρώσων στρατιωτών από Ευρωπαίους δεν προβλέπεται να προχωρήσει.
Από τις τρεις δημοκρατίες, αυτή η οποία έχει «κερδίσει τη λοταρία» είναι το Αζερμπαϊτζάν, στο οποίο βρέθηκαν μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ήδη ο αγωγός Μπακού-Τζεϊχάν μεταφέρει πετρέλαιο από την Κασπία στην Τουρκία μέσω Γεωργίας για διάθεση στις διεθνείς αγορές, ενώ νέος αγωγός ετοιμάζεται για το φυσικό αέριο. Το Αζερμπαϊτζάν κυβερνάται από την δυναστεία των Αλίγιεφ, με τον Χαϊντάρ Αλίγιεφ πρόεδρο επί 10 χρόνια και τον γιο του Ιλχάμ που τον διαδέχτηκε μετά τον θάνατό του το 2003. Οι Αλίγιεφ έχουν αντιγράψει το μοντέλο του Κεμάλ και σε όλη την χώρα μπορεί κανείς να δει φωτογραφίες και αγάλματα του πατέρα και γιου, μαζί και χωριστά, με τον αποθανόντα πατέρα να υπερτερεί σαφώς στον αριθμό σε σχέση με τον γιο και τωρινό πρόεδρο.
Η Γεωργία, η πιο φιλοδυτική χώρα του Καυκάσου, έχει προχωρήσει περισσότερο στις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα κυβερνητικά κτήρια, πλάι στην εθνική σημαία, κυματίζει η σημαία της ΕΕ, σημάδι του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Η κυβέρνηση απαρτίζεται από αμερικανοσπουδαγμένους τριαντάρηδες, ύστερα από την «ρόδινη επανάσταση» που ανέτρεψε την κυβέρνηση Σεβαρνάτζε. Αντιμέτωπη με μεγάλη ανεργία και με επιδεινωμένες σχέσεις με την Ρωσία (κλειστά είναι τα σύνορα των δύο χωρών καθώς και ο αγωγός φυσικού αερίου), η Γεωργία αναπτύσσεται στους τομείς του τουρισμού και ως δίαυλος μεταφοράς καυσίμων και προϊόντων ανάμεσα στην Τουρκία και την Κασπία Θάλασσα.
Η τρίτη δημοκρατία, η Αρμενία, βρίσκεται και αυτή αντιμέτωπη με οικονομικές δυσκολίες. Με τα σύνορά της με την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν κλειστά έπειτα από τον πόλεμο στο Καραμπάχ, οι εισαγωγές και εξαγωγές της επιβαρύνονται σημαντικά από μεταφορικά έξοδα και άλλες καθυστερήσεις. Με την γείτονά της Τουρκία ανοικτό είναι και το θέμα της αναγνώρισης της Αρμενικής Γενοκτονίας, στο οποίο η Τουρκία αντιδρά έντονα. Η δραστήρια Αρμενική διασπορά αποτελεί στήριγμα για την χώρα, μέσω επενδύσεων, δωρεών και οικονομικής βοήθειας.
Ο εκδημοκρατισμός, το άνοιγμα των αγορών, η προσέλκυση επενδύσεων αποτελούν προτεραιότητες για τις τρεις δημοκρατίες του Καυκάσου. Στα 16 χρόνια ανεξαρτησίας τους θέλουν να έρθουν κοντύτερα στην Ευρώπη και τους άλλους διεθνείς οργανισμούς. Από την άλλη, ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων και οι ανοικτές τοπικές συγκρούσεις αποτελούν μπαρουταποθήκες που εύκολα μπορούν να εκραγούν.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, στην κορυφή του Καυκάσου είχε αλυσοδέσει ο Δίας τον Προμηθέα, επειδή έδωσε τη φωτιά στον άνθρωπο. Κάθε μέρα ένας αετός του έτρωγε το συκώτι και αυτό κάθε βράδυ γιατρευότανε. Μέχρι που ήρθε ο Ηρακλής, σκότωσε τον αετό και έσπασε τις αλυσίδες που είχε φτιάξει ο Ήφαιστος. Εναπόκειται να δούμε αν ο Ηρακλής σκοπεύει να ξαναπεράσει από την περιοχή…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)